W życiu każdego człowieka są dni pełne radości i uniesień. Ale są też inne – pełne zadumy i smutku. Taki jest listopadowy dzień, kiedy przychodzimy na cmentarze, zapalamy znicze. Tylko od nas zależy, co ocalimy i o czym będziemy pamiętać…
Dla tych
Którzy odeszli
W nieznany świat,
Płomień na wietrze
Kołysze wiatr.
Dla nich tyle kwiatów
Pod cmentarnym murem
I niebo jesienne
U góry.
(…) I dla nich ten dzień –
Pierwszy dzień
Listopada.
Danuta Gellnerowa „Dla tych, którzy odeszli”.
Tradycyjnie uczniowie klas pierwszych, w tygodniach poprzedzających Dzień Wszystkich Świętych, a po nim Zaduszki, w porozumieniu z Kołem Wychowanków i Wychowanek Szkół Średnich Ogólnokształcących, wzorem lat ubiegłych, porządkują groby byłych nauczycieli i byłych pracowników Naszego Liceum. Zapalają znicze, światełko dla tych, którzy odeszli, symbol tego, że pamiętają …
Takie ciche, ciche święto,
Rozjarzone świeczkami,
Dzień, w którym serce pozdrawia,
Pamięta
Tych, co rozstali się z nami.
Hanna Łochocka „Dzień zaduszny”
Listopadowa zaduma jest bliska pytaniu o sens istnienia i życia człowieka, a Uroczystość Wszystkich Świętych i Dzień Zaduszny przybliżają naszej pamięci tych, których już nie ma pośród nas. Zapadający z wolna jesienny zmrok, rozświetlany blaskiem palących się zniczy, zaciera granice między światem tych, co odeszli i tych, którzy ciągle o nich pamiętają.
(Źródło: https://www.wielkieslowa.pl, https://www.bibliotekawszkole.pl, http://www.wiersze.co.pl)
Tekst: Beata Bończak
Foto: Julia Rosłonek, Marek Rybicki
